Even iets anders hoor. Ik zit inmiddels weer te rillen van de kou, maar er komen vast nog wat warme zomerdagen aan. Dan heb ik meestal niet zo'n trek in veel en warm eten. Dus vorige week maakte ik koude couscous.

Teken je graag mensen, maar heb je moeite met gezichtsuitdrukkingen? Misschien kan ik je een beetje op weg helpen.

De stand van wenkbrauwen zegt vaak veel over iemands gemoedstoestand. Het zijn maar twee streepjes, maar hóe je ze plaatst in een gezicht kan nogal wat verschil maken. Beginnen ze aan de binnenkant laag en dichtbij de ogen, en eindigen ze hoog, dan kijkt je poppetje al snel heel boos of gemeen. Begin je hoog met de binnenkant, en eindig je laag, dan kijkt je poppetje zielig of verdrietig.

Ook wáár je de wenkbrauwen plaatst is niet onbelangrijk. Hoge wenkbrauwen laten vaak een open gezicht zien en kunnen gezichtsuitdrukkingen flink versterken. Denk maar eens een lach in beide gezichtjes. Het rechtergezichtje lacht dan veel overtuigender, hè? Terwijl het gezichtje links er gewoon tevreden uitziet. Maar het gezichtje rechts zou ook enorm kunnen schrikken. Daar kijkt het gezichtje links veel te stoïcijns voor. 

Zelfs gesloten oogjes kunnen emoties laten zien.
Het gezichtje links slaapt rustig. Het gezichtje rechts heeft een leuke droom. Om maar wat te noemen.
Of teken er een boos mondje in. Dan kijkt het gezichtje links een beetje arrogant, en heeft het gezichtje rechts iets héél smerigs in z'n mond gestopt. Bah, viessssssssssssssss. Rabarber ofzo. ;-) Mijn jeugdtrauma.

Zo kun je met een paar lijntjes alle kanten op en je tekeningen versterken. Of iets héél anders laten zeggen dan je ermee wilde zeggen.. Haha. Gewoon lekker veel oefenen met streepjes zetten. En vraag een ander eens wat voor emoties hij in je gezichtjes ziet. Soms kijken mensen heel anders naar gezichtsuitdrukkingen dan jij, maar over het algemeen spreken we daarin als mensen allemaal dezelfde taal. Ontdek je dan een communicatiestoornis tussen wat je poppetje probeert uit te drukken en wat anderen van zijn gezichtje lezen, dan kun je daar alleen maar meer van leren. 

Hoe zou jij de volgende vijftien gezichtsuitdrukkingen omschrijven?

Soms kom ik dingen tegen die zo vreselijk fijn of handig zijn dat ik er jaren later nog altijd van in mijn nopjes ben.

Sockstar

Ken je ze, die sokkenclips? Vriendin Jolanda raadde ze me aan toen ik aan het mopperen was op mijn afschuwelijke sokkenwassen, waarbij ik 200 sokken één voor één moest ophangen en er op mysterieuze wijze  àltijd een paar wederhelften verdwenen.
Ik heb ze besteld en elke avond klemmen we onze vieze sokken in zo'n plastic rondje, voordat ze de wasmand in gaan. Met ophangen scheelt het een berg frustratie èn geen enkele sok verdwaalt. Wie het heeft verzonnen wil ik een dikke zoen geven.

Kledingvouwer

Sheldon deed iets geniaals in een aflevering van The big bang theory: hij vouwde zijn kleding met behulp van een vouwplank. Ik schoot omhoog; dat ding moest ik hebben! Want stipt op 1 van mijn huishoudelijke ergernis-top-3 staat het netjes opvouwen van T-shirts. Ik kàn het niet eens. Dus ik plaatste er een bericht over op Facebook en Hans toverde voor ons een nog ingepakte kledingvouwer uit zijn opberghok, waar ik nu regelmatig dankbaar gebruik van maak. Halleluja.

Ikea vershoudklemmen

We gebruiken ze al jaaaaaaaaaaaaren, de Bevara-klemmen van Ikea; ze zitten aan alle geopende zakken en dozen met voedingswaar, en ze gaan altijd mee op vakantie om te zorgen dat onze viezewaszak geen ongewenste geuren verspreidt. Daarbij lijken ze onverwoestbaar. Håndig.

Ikea hoofdkussen

Regelmatig klaagde Erik over nekpijn, terwijl ik vaak midden in de nacht worstelend met mijn kussen wakker werd, om het vervolgens woest uit bed te gooien en zonder kussen verder te slapen. Twee jaar geleden kochten we allebei dit 365+ FAST-kussen en de tijd van nekklachten en kussengevechten lijkt voorbij. 

Babyshampoo van Action

Mijn hoofdhuid wordt niet blij van shampoo waar teveel rotzooi in zit, en dat geldt helaas voor de meeste shampoos. Zelfs shampoo van Zwitsal beviel niet. Maar van een hele dure 'deze is echt goed volgens de kapper'- hair repair shampoo zag ik er weer uit alsof ik m'n haar 3 weken niet gewassen had. Aangezien ik geen type vrouw ben dat zin heeft om zich uitgebreid bezig te houden met ingewikkeldheden op het gebied van verzorging van handen of haar, werd het tijd dat mijn ideale shampoo zich zou melden. En daar kwam hij; de babyshampoo van prullenwinkel Action, aangeraden door een vriendin. Iets van 79 cent voor een fles van 300 ml. Mijn haar is schoon, mijn portemonnee en hoofdhuid zijn blij en ik ruik om te knuffelen.

Pennenbak

Mijn lieve, leuke, zelfgemaakte pennenbak. Ik vind 'm zo leuk staan in de kast of op de tafel, met al mijn kwastjes en potloden erin. 't Voelt bijna als een mini-atelier en ik kijk er graag naar! Wil je er ook een maken, verzamel dan een hoop wc- en keukenrollen, maak ze dicht aan de onderkant en plak ze met een hoop lijm aan elkaar.




Ben benieuwd naar jouw handigeitjes. Leuk als je ze hieronder in een reactie plaatst!

Of ik cursussen geef. En of ik wat tips heb om beter te leren tekenen.
Had ik ze maar! Maar om eerlijk te zijn doe ik maar wat. Ik heb nooit les gehad of technieken geleerd, het kwam allemaal een beetje vanzelf. Ik begon als kind te tekenen en ben niet meer gestopt. Nou ja, als je die vastlooppauze van een paar jaar niet meerekent. Ik zou zelf nog zoveel dingen willen leren. En als ik anderen op hun manier zie tekenen, denk ik regelmatig: wauw, ik wou dat ik dat kon.

Maar ik wil best wat dingen noemen waar ik blij van word als ik teken. Misschien helpen ze jou ook.

B-potloden.
Je kunt ze overal kopen, al zal het ene merk beter zijn dan het andere. Ieder z'n voorkeur, maar met H-potloden (H staat voor hart; hard in het Duits) kras ik m'n papier kapot en zie ik nog steeds geen lijntje staan, terwijl B-potloden (B staat voor blei, wat lood betekent) zacht zijn en voor van die vette, donkere strepen zorgen. Hoe hoger het getal, hoe meer grafiet erin zit, hoe zachter de potloden zijn en hoe fijner ik ze meestal vind. Maar.. hoe meer ze ook vegen en afgeven, dus schrik niet als de zijkant van je hand opeens grijs is. Je zal het overleven.

Signatuur en datum.
Ik hoefde er 'maar' 26 jaar op te wachten, alsof het een meesterontwerp zou zijn, maar opeens plopte hij op in m'n gedachten en had ik een geschikte signatuur: gewoon elja. Met een visje als j. Of eljart.nl, net zo makkelijk. Het is mijn persoonlijke stempel, waaraan mensen kunnen herkennen dat een tekening of knutsel van mij is. Op elke schets zet ik ook een datum, of in elk geval een jaartal. Leuk om later terug te zien welke stijl ik had in welke fase en handig met archiveren. 

Photoshop
Ik heb ooit een keer een les Photoshop gehad. Of eigenlijk een paar, maar alleen de laatste les deed ik iets dat ik begreep en daar was ik zo van in mijn nopjes dat ik thuis enthousiast verderging met ontdekken. Het is geen makkelijk programma om onder de knie te krijgen en ik weet misschien nog maar 3 procent van wat je er allemaal mee kan, maar ik gebruik het al jaren dagelijks voor allerlei creatieve doeleinden. Mijn tekeningen maak ik op papier en ik bewerk ze in Photoshop.

Penmuis en tablet
Het was even doorbijten en wennen - wat een irritant ding vond ik het! - , maar ik kan niet meer zonder mijn geliefde penmuis en tablet! Het werkt veel nauwkeuriger dan met een gewone muis en omdat ik 'm minder krampachtig hoef vast te houden, heb ik geen last meer van pijn in m'n hand en pols. Een aanrader voor iedereen die met de computer werkt! Maar laat je tamme valkparkiet niet in de buurt komen, want de mijne heeft al heel wat tabletsnoertjes gemold. En daarmee heel wat tabletten.

Daglichtlamp
Ik werk op het moment niet zoveel met kleuren, maar ik vind het hoe dan ook fijn om in goed en betrouwbaar licht te werken. Al jaren liep ik te azen op een daglichtlamp en vorige maand heb ik een heule mooie voor mijn verjaardag gekregen. Licht van een officiële daglichtlamp is wit en lijkt blauw tussen alle gele lampen in en om het huis, dus verwacht geen gezellig sfeerlichtje; alle sfeer in je huis is meteen dood als je 'm aanzet. Op deze website vind je een mooie collectie daglichtlampen. De mijne komt bij Harolds in Rotterdam vandaan. En nu ik het toch over Harolds heb: dát is echt een knutselparadijs! 

Vanavond is het weer tijd voor mijn overheerlijke Salmoneljapasta. We hebben 'm ooit een week lang elke avond gegeten (inschattingsfoutje toen er visite kwam), maar zijn 'm nog steeds niet zat!
Het was een succes bij het kerstliefdemaal in onze kerk en meerdere mensen hebben het recept al gevraagd, terwijl ik echt niet als keukenkunstenaar bekend sta.
 
Hier het recept voor als jij 'm ook es wil proberen!


NODIG: Zalmfilets (of zalm uit blik) - bleekselderij - pijnboompitjes - wokkelpasta - groene pesto - citroenzuur - zout.
 
1. Bak in olie een stuk of twee zalmfilets (met een beetje zout) en maak er kleine stukjes van.
2. Bak in een pannetje een flink aantal pijnboompitjes.

3. Kook een pan vol (gekleurde) wokkelpasta (met een beetje zout). 
4. Snijd in de tussentijd bleekselderij in stukjes.
5. Giet het water af.
6. Doe de bleekselderij door de pasta.
(Dan gaat de scherpe smaak er een beetje af, maar de knapperigheid niet)

7. Voeg naar smaak een paar lepels groene pesto toe aan de pasta.
8. Voeg naar smaak een beetje citroenzuur toe aan de pasta.
9. Doe de zalm en de pijnboompitjes erbij.
10. Roeren maaaar.

Da's alles. Makkelijk en lekker.
 
Tonijn in plaats van zalm kan natuurlijk ook. En lust je geen vis, dan is kip ook nog een optie.

Ben benieuwd hoe jij 'm vindt! :D