Eljart
Volg me op Instagram: @eljart
en Facebook:

Het huilende kind

20/6/2014

7 Comments

 
Foto
De kraamtijd is heerlijk en we genieten volop. Een stukje hemel op aarde; zo ervaar ik het. Dankbaarheid spuit uit alle kieren van mijn hart. De grote hoeveelheid oxytocine die vrijkomt maakt dat ik (ondanks of juist dankzij de nachtvoedingen?) veel lekkerder slaap  dan voor de zwangerschap. En ons kleine jongetje is adembenemend; om op te eten.

Ik kan me, tegen alle bange verwachtingen in, geen fijnere start van ons ouderschap wensen.


Stem in de verte

Als na een week of 10 de roze mist vol euforische gevoelens een beetje begint weg te trekken, de vogels in mijn hoofd overgaan op een rustiger kwetterrepertoire en ik met een nog steeds hopeloos verliefd gevoel weer langzaam met mijn voeten op aarde land, hoor ik een nieuw geluid. Zacht, maar snijdend.

Avond aan avond, als mijn man en mijn zoon naast me in dromenland zijn en alles stil wordt om me heen, klinkt uit de verte, uit een hoekje van mijn hart, het huilen van een baby. Lange, wanhopige halen galmen na in de leegte. Ik hoor er uitputting in. Toch gaat het onverstoorbaar door. Ik kijk naar mijn vredig slapende jongetje, terwijl het huilende babystemmetje me bezighoudt. Uiteindelijk, soms na uren, val ik ermee in slaap.

Foto
Onbereikbaar

Een tijd lang vraag ik me af of het te maken heeft met mijn moederhormonen. Ik voel me soms geveld door gedachten aan welk babyleed dan ook. En ik geniet met volle teugen van het moederen en van het heerlijke kind in mijn armen, dat kalm drinkt aan mijn borst en daarna met een tevreden melksnoetje in slaap valt. Maar ooh, die gevoeligheid, die maakt dat alles dat met baby's te maken heeft een beetje pijn doet..



Het huilen 's avonds snijdt door mijn ziel en ik wil dat het stopt.
Ik weet niet wat er is gebeurd en waarom de baby in mij nog altijd huilt.
Maar ze huilt. Zonder ophouden. Heel intens.
En ik weet wat er nodig is,
maar ik kan er niet bij.
Ik ben hier en het kind ligt daar, in het donker, in een verleden dat ik niet kan terughalen of veranderen.


Voel!

De afgelopen jaren heb ik geleerd dat het goed is om pijn niet weg te stoppen maar te vóelen; dat gevoelens het nodig hebben om erkend te worden, zodat ze weer in balans kunnen komen. Gevoelens die ontsporen, vragen aandacht voor een knelpunt. Niet om het te negeren of 'weg te sturen', maar om er zorg aan te besteden, zodat er genezing kan plaatsvinden.
Uitzoeken wat die 'gevoeligheid' heeft veroorzaakt, heeft mij vaak geholpen om mezelf te begrijpen. Om te zien dat ik niet gek was, maar dat mijn ontwrichte emotionele systeem niet zomaar ontwricht was geraakt. Na jaren van ogenschijnlijk mysterieuze depressie - die inmiddels, na een lange weg, is 'opgelost' - weet ik nu dat onder pijnplekken altijd een ontsteking ligt. En dat er véél herstel mogelijk is als ik durf te luisteren naar wat mijn beschadigde ziel wil vertellen.

Foto
Het is tijd dat ik voel.
Ik geef er ruimte aan.
Ik laat het huilen in mijn hart een weg naar buiten vinden. Snikkend en schokkend druk ik mijn betraande gezicht in mijn kussen, en ik bid.

Heer, Pappa, pak me op
Neem me in Uw armen
Ik heb troost nodig en warmte
U bent mijn Vader en mijn Moeder
Troost me
Druk me tegen U aan!
Hou van me
Het doet pijn
Ik heb U nodig!
Help me



Foto
Rust

Ik merk dat het huilen van mijn zoontje me minder hard treft. Waar het kind in mij voorheen met hem begon mee te schreeuwen en de tranen al snel in mijn ogen sprongen, overweldigt het me niet meer zo snel. Ik voel me beter in staat om hem in kalmte te troosten.

Een paar dagen later denk ik opeens weer aan de huilende baby. Ik vraag me af wanneer ik haar voor het laatst heb gehoord.

's Avonds blijft ze stil.



7 Comments
MH
20/6/2014 06:16:35 am

God bless you!

Reply
Karlijn
20/6/2014 05:06:26 pm

Wat ontzettend mooi opgeschreven! Ik herken je gevoel!

Reply
Petra link
21/6/2014 04:45:03 am

Wat knap dat je dat zo kunt verwoorden...
Ik denk dat velen er ook wel een stukje in herkennen. Allemaal op onze eigen manier, met ons eigen verleden. In de één soms een roepend lied, in de ander een roepende schildering, in weer een ander een roep in een gedicht. Of in een muziekstuk. Maar overal die roep om (alsnog) gehoord te worden, om op te lossen wat nog open ligt.
En zo mooi dat je God vond! Hij zegt tegen ons:
♬ ♩ ♫ "Kom maar, kom maar bij Mij, je hoort er helemaal bij. ♬ ♩ ♫
♬ ♩ ♫ Kom maar, kom maar bij Mij, bij Mij ben je veilig en vrij." ♬ ♩ ♫

Reply
Iris
21/6/2014 10:21:26 pm

Elja, dit is weer hartverscheurend geschreven door jou. Prachtig, zoals je het verwoordt. Wat ben jij een dappere vrouw. Kwetsbaarheid als kracht! Liefs!

Reply
Renate Sorensen link
8/7/2014 05:39:30 am

Wat mooi Elja!

Reply
Tanja
8/7/2014 08:18:35 am

Adembenemend en stilzwijgend. God Bless.

Reply
S.
14/8/2014 11:07:50 pm

Hoi Ilja,

ik beleef mijn geloof niet zo persoonlijk als jij, maar dit herken ik erg. Confronterend hé? Bij mij kwam er al veel kalmte terug toen ik het opeens herkende, vele maanden later dan jij trouwens. Nog altijd wil ik niet dat kindjes erg huilen, maar ik kan de pijn erin beter relativeren, durf beter te denken dat niet elke huil dezelfde geschiedenis en hetzelfde verleden heeft.

Groetjes!

Reply

Your comment will be posted after it is approved.


Leave a Reply.

    Eljauteur

    Ik maak weinig mee en daar schrijf, praat, twitter, facebook en teken ik veel over.

    Let op: ook mijn blogs zijn auteursrechtelijk beschermd

    Categorieën

    All
    Foto
    Hersenspinsels
    Kind
    Kinderwens
    Knipoogjes
    Knutsel
    Opdrachten/publicaties
    Tips

    Eljarchief

    May 2020
    October 2019
    September 2017
    June 2017
    April 2017
    February 2017
    December 2016
    November 2016
    April 2016
    March 2016
    October 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    September 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.