Een jaar geleden dacht ik dat het tekentijdperk voorgoed voorbij was. Ik tekende haast nooit meer en de laatste restjes inspiratie sijpelden langs m'n vingers weg.
Maar ik bracht mijn kinderdroom - later als ik groot was wilde ik kinderboekenillustratrice zijn, of in elk geval heel veel tekenen - bij God. Want ik geloofde dat je kinderdromen in heel veel gevallen iets zeggen over de plannen die God heeft voor je leven. Hij blies er nieuw leven in. En hoe! Ik vond ineens, na jaren zoeken, een geschikte signatuur; zo'n persoonlijk 'logootje' voor onder m'n plaatjes. Ik plaatste twee slordige krabbels op Facebook; over mijn eerste miskraam en over de aanschaf van twee gerbils. Op die krabbels kwamen zulke leuke reacties dat ik in één klap een nieuwe stijl ontdekt had waarmee ik verder kon. Ik begon meer te tekenen en kreeg op Facebook een trouw publiek dat me hielp m'n onzekerheid te overwinnen. Met 'elja' als signatuur was eljart.nl al snel gevonden.
Het lijkt of God een grote zware deur heeft opengeduwd en een stortvloed aan inspiratie in m'n hart heeft losgelaten. Wat een feest!
't Is een raar jaar geweest met zeker 3 miskramen. Niet makkelijk, vooral vanwege zoveel afschuwelijke onzekerheid. Maar ik heb mijn verdriet kunnen verwerken door erover te tekenen en ben niet meer gestopt. Dat is me zoveel waard! Hoe lang Erik en ik ook zullen moeten wachten op een levend kindje in onze armen, er is een andere kinderdroom die eindelijk vervuld is. Daar wachtte ik al veel langer op. Met m'n potloodjes en papier kom ik voorlopig de tijd wel door! Ik geniet van elke streep die ik zet, met heel, heeel veel dank aan mijn lieve Pappie. Hij is een God van doorbraken!
Wat was jouw kinderdroom?
En doe je al iets dat ècht je hart heeft?